Właściwie początek krainy jest nieznany z punktu filozoficznego. Mówi jednakże o nim legenda:
Legenda o Wyjcu i początkach krainy
Dawno temu, na obecnych terenach krainy, żyło wiele niesamowitych stworzeń. Jednorożce, smoki, gryfy, nimfy leśne i inne. Żyły tu także wilki. Wszystko było w idealnej harmonii.
Jednakże pewnego dnia na ziemie przybył człowiek. Wyciął część lasu pod swoją wioskę i wpuścił zło do krainy. Nad wilkami, smokami i gryfami zapanował instynkt. Zaczęły one polować na inne zwierzęta. Smoki wkrótce się opamiętały i wraz z gryfami wyniosły się w góry. Jednorożce, których było mało, ukryły się gdzieś.
Jednakże wilki nadal napadały na jelenie i inne zwierzęta. Wkrótce zaczęły napadać tylko dlatego, by zabijać. Zaczęło więc wszystkiego szybko ubywać.
Żył jednak na tych ziemiach pewien biały wilk imieniem Wyjec. Był młody, ale sprawiedliwy. Jemu jako jedynemu udawało się poskramiać instynkt. Jednak i nad nim zło zaczęło wkrótce przejmować władzę.
Wyjec domyślił się, że by poskromić instynkt u jego pobratymców, ludzie muszą przelać wilczą krew.
Gdy pewnego dnia zauważył ludzi na polowaniu, stanął między nimi a zwierzyną i zwrócił się w kierunku ludzi. Gdy ludzie ruszyli w jego stronę, zaczął warczeć. Chcąc pozbyć się problemu, człowiek zastrzelił go.
Wilki nagle odzyskały jasność umysłu. Wraz z duchami leśnymi ruszyli na ludzi i wypędzili ich z lasu. Później zebrali się nad ciałem Wyjca. Wtedy z jego ciała uleciała błękitna srebrzysta kula - dusza Wyjca.
Mówią, że sprawuje ona pieczę nad krainą. Czasem kule, znane jako błędne ogniki, pojawiają się i wskazują drogę zagubionym.
Również podobno dusza samego Wyjca przemierza las w poszukiwaniu śladów ludzkich. Wszystko po to, by wilki już nigdy nie polowały bez umiaru na innych.
Wiadomo, iż później wilki, powstrzymując się od polowań, zaczęły chorować i umierać. Pozostała niewielka grupka, która nadal polowała. Jednakże tylko po to, by zaspokoić swój głód.
Jednak, gdy zwierzyny było już drastycznie mało, wilki odeszły. Nie został tu żaden z nich.
Jelenie znów zaczęły powiększać swą populację. Wkrótce urosła ona tak, że wystarczyło, żeby pozostawała na tym samym poziomie.
Tak żyło się w krainie przez kilkaset lat.
Jednakże ludzie znów zaczęli zapuszczać się wgłąb lasu. Co prawda, niedaleko od granicy, ale ich frywolność zaniepokoiła duchy lasu.
Wezwały one Wyjca na naradę. On zaś postanowił poszukać kolejnych cielesnych strażników krainy - wilków...